Χίμλερ, Χάινριχ

(Himmler, 1900 – 1945). Γερμανός εθνικοσοσιαλιστής, αρχηγός των Ες - Ες και της Γκεστάπο. Σπούδασε αγρονόμος στο Μόναχο, στην εκεί τεχνική σχολή και πήρε μέρος στον A’ Παγκόσμιο πόλεμο, ως στρατιώτης του Βαβαρικού πεζικού. Το 1919 ασπάστηκε τα πολιτικά σχέδια του Χίτλερ και προσχώρησε στο Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα. Το 1929 διορίστηκε αρχηγός (διοικητής) των Ες - Ες, σε αντικατάσταση του Ερνστ Ρεμ. Το 1934 κατάρτισε τον πίνακα των προγραφών των αντιπάλων του Χίτλερ, οι οποίοι εκτελέστηκαν ή φυλακίστηκαν στη διάρκεια αιματηρών εκκαθαρίσεων τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς. Χάρη στην πίστη του στον χιτλερισμό και στις μεγάλες οργανωτικές ικανότητες του, ο X. κατέλαβε γρήγορα νευραλγικά αξιώματα στο Γ’ Ράιχ. Το 1936 έγινε αρχηγός της γερμανικής αστυνομίας και της Γκεστάπο. Ίδρυσε 17 στρατόπεδα συγκέντρωσης στα οποία μαρτύρησαν χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι και Εβραίοι. Το 1943 διορίστηκε από τον Χίτλερ υπουργός των Εσωτερικών και, τον επόμενο χρόνο, ανώτατος αρχηγός των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων του εσωτερικού και ουσιαστικά δεύτερος στην ιεραρχία μετά τον δικτάτορα. Ο X. ήταν ο εμπνευστής και αρχιτέκτονας των φοβερών στρατοπέδων συγκέντρωσης που ιδρύθηκαν σε διάφορα μέρη της κατεχόμενης Ευρώπης. Στα στρατόπεδα αυτά με τους θαλάμους των αερίων και τα κρεματόρια, εξοντώθηκαν ή βασανίστηκαν με ανατριχιαστικές μεθόδους, εκατομμύρια άνθρωποι. Όταν οι συμμαχικές δυνάμεις μπήκαν στο γερμανικό έδαφος και κατευθύνονταν στο Βερολίνο, ο X. προσπάθησε να σωθεί προτείνοντας στους συμμάχους την σύναψη χωριστής ειρήνης, πράγμα που δεν έγινε δεκτό. Απαρνήθηκε τότε τον αρχηγό του, που βρισκόταν στα υπόγεια της καγκελαρίας και δραπέτευσε μεταμφιεσμένος, αλλά αναγνωρίστηκε τελικά κοντά στη Βρέμη και οι Άγγλοι που τον συέλαβαν τον φυλάκισαν στις φυλακές του Λίνεμπουργκ. Τον Μάιο του 1945, ο X. αυτοκτόνησε στο κελί του με δηλητήριο που είχε κρύψει επάνω του, για ώρα ανάγκης.